In het begin van de zwangerschap hebben we met behulp van een echo rond 11 weken (de termijnecho), vastgesteld wat de uitgerekende datum is. De meeste vrouwen bevallen niet precies op de uitgerekende dag. Normaal gesproken beval je tussen 37 en 42 weken. Als je langer dan 42 weken zwanger bent is er sprake van serotiniteit. Het meer dan twee weken over de datum zijn komt bij 5 % van de zwangerschappen voor.

Bij een zwangerschap die langer dan 42 weken duurt, voldoet de placenta soms minder goed aan de behoefte van het kind. De baby kan zo geleidelijk minder voeding krijgen. De hoeveelheid vruchtwater wordt langzamerhand minder. Ontlasting van de baby (meconium) in het vruchtwater komt vaker voor. In een zeldzaam geval kan de baby te weinig zuurstof krijgen.

Om na te gaan of de baby nog in goede conditie is nadat de uitgerekende datum is verstreken, plannen we in de 41e week van de zwangerschap een afspraak bij de gynaecoloog.  Er wordt tijdens deze controle een hartfilmpje (CTG) van de baby gemaakt om de conditie van de baby te beoordelen. Er wordt gekeken met een echo of er nog voldoende vruchtwater is. Vervolgens is er een gesprek met de gynaecoloog waarin de resultaten worden besproken en wordt afgesproken tot welk tijdstip een bevalling onder begeleiding van de verloskundige mogelijk is. Wanneer alle controles goed zijn  is het verantwoord om de bevalling  tot 42 weken af te wachten en mag je met de verloskundige bevallen. Vanaf 42 weken moet je in het ziekenhuis bevallen onder begeleiding van een gynaecoloog.

Wanneer er wordt afgewacht bestaat er een mogelijkheid om door middel van een vaginaal onderzoek door ons, de rijpheid van de baarmoedermond te bepalen. Als deze iets open is kunnen de vliezen een beetje losgewoeld worden van de baarmoederwand. Dit heet strippen. Hierdoor komen hormonen vrij (prostaglandine) waardoor eventueel weeën beginnen en er ontsluiting optreedt.

Nadelen van strippen zijn:

• het kan een onaangenaam en pijnlijk gevoel geven, zonder resultaat
• er kan wat vaginaal bloedverlies zijn (minder dan menstruatie) doordat kleine bloedvaatjes stuk gaan
• het kan (vervelende) buikkrampen geven, die na een poosje weer over gaan.
• in zeldzame gevallen breken tijdens het strippen de vliezen.

Wanneer een inleiding noodzakelijk is of wanneer je dit zelf wenst kan dit vanaf 41 weken, als de baarmoedermond rijp aanvoelt en er een beetje ontsluiting is. De vliezen kunnen dan worden gebroken en er wordt een weeënstimulerend middel toegediend. Wanneer de baarmoedermond niet rijp aanvoelt wordt om deze rijp te maken een ballonkatheter ingebracht in de baarmoedermond. Tijdens een inleiding wordt de hartslag van het kind met behulp van CTG geregistreerd. Dit is een voorzorgsmaatregel om op tijd een mogelijke achteruitgang in de conditie van het kind te ontdekken. Meestal zijn er geen problemen en kun je op “natuurlijk manier” bevallen. Na de bevalling wordt in overleg met de gynaecoloog bepaald wanneer je naar huis mag. Op dat moment komen wij je kraambed thuis begeleiden.

Wanneer er geen medische indicatie is om de bevalling in te leiden is ons advies afwachten tot de bevalling uit zichzelf begint. Je hebt dan de meeste kans om op een natuurlijke manier te bevallen.